روبروی آینه ایستادوگفت

ما دوتا تنها شدیم

هیچ کس ازما غبارغم نرفت

ای شب

چشمت

می درخشد

چون ماه.

بی تو

با آیینه ها 

حرف می زنم

واین

اعتراض به تنهایی است.

تو رفتی

ومن

کنار دردهایم نشستم

و به دیوارها زل زدم

نه درد دوری ازتو کم میشد

نه این شعارهای .......

جان نمی گیرد نور

باد وحشتناکی است

که نمی خواهد ازاین تاریکــــــــی

یکی از ما

برهد.

شب

شب

شب

بازهم

شب

باید ازشهر بروم

خشکسالی

بهتر از 

این همه تاریکی نیست؟

حکم شب یازه به دست

سر جالیز آمد

طرف راست مترسکها رفت

درگوش چپشان 

چیزی گفت

باغ را غارت کرد.

تا که باران آمد

پاکی را

یاد این پنجره ها آوردم.

خواب تنهایـــــــــی من 

می آیــــــــــد

باید امشب

به تماشا بروم.

رد پای مـــرگ را 

من

دیده ام

در رگم

آیینه

تقسیم می کنند.

سکوت

فریادی است

که

درمقابل حنجـــــره

می ایستد.

گفتمش شعری بگو

اینقدر خنــــدید

تا

عاشق شدم

یعنی خود شعری شد و

در دفتر قلبم

نشست.

 

شعر گفتم

گفت ازکیست؟

گفتمش 

ازچشـــــم تو.

اینقدر زل می زنم

تا نگاهم کنی

بعد

عاشقم میشوی

بعد

دست چشم هایم را می گیری

بعد

دوراز چشم شب یازه ها

فراسوی دروغ ها

پشت دریاها

جنگل ها

درباغی ازنور

و آیینه

لب درلب نسیم

درختان شوخ انار را 

به تماشا می نشینیم

بعد

به فکــــرفرو می رویم

می رویم

می رویم

می رویم

تا به یک شعـــــــر تازه می رسیم.

بوسید و غزل ریخت سراسر به لبم

---------------------------------------------------------------------

به سر تمام گل ها همه شب ببار ای عشق

---------------------------------------------------------

گوش کن باد سخن می گوید:

عششششششششششششششششششششششششق

------------------------------------------------------------------------------------

زنگ زد گفت نمی آید عشق

اختراع تلفن کارکه بود؟

-------------------------------------------------------------------------------------

ابری شده ام کبودکی می آیی؟

مثل تو کسی نبود کی می آیی ؟

-----------------------------------------------------------------------------------------------

سنگ های افقی

سنگ های عمودی

چشم می پوسید اگرپنجره ای بازنبود.

پسرم

من 

پلــــــــــــــــم

ازمن

عبورکن

ولی 

مبادا

خرابم کنی

آنوقت 

تویی که 

سقوط می کنی.

می دانم

نمی آید

وتکه های نگاهم

زیرپای عابران

به تمام شهر

میروند.

من کیستم ؟!

استخوانی که شکست.

 

ما کیستیم ؟

استخوانهایی

که سالهای بعد

مثل همین روزها

حرفی نمی زنند.

ساوالانون داغلی باشی قاراولسون

ائلیمیزده سیزیلدیان  تار اولسون

 

تانری بیزه یاخچی گوزیلن باخسون

باغلاریمیز دولی  دولی  ناراولسون

 

گوللر آچسون  بنفشه لر گولوشسون

چمنلردن قارقا گئدسون  ساراولسون

 

اکدیقیمیز  بیتسون  آتام سویونسون

حیاتیمیز  گول   آچسون باهار اولسون

 

شوکرایلیاق  تانری  ورنلر  آرتسون

بولودوموز   گلن ایل   یاغار اولسون

 

اینسانلیقلار  هربیرشیئدن باش اولسون

سالام ساتماق  مراملاردا  عار اولسون

 

مرزلریمیز  پوزولماسون  دژ قالسون

پیس حادیثه   گلن ایل بیکار اولسون

 

منی سنی ایستین لر واراولسون

ایستمین  صدام کیمین خوار  اولسون

شلیک کن

روی

شقیقه ام

اما

لانه ی این

پرنده را

به هم نریز.

پای مفشار

ای شب

جاری باش

که صبح

درادامه ی توست.

من زنده ام

مرا با قطره های اشک چکار؟

دعوتم کن

به لبی

لبخندی.

ای مترسک 

افسوس

اینقدرخوابیدی

تا کلاغان سیاه

کل این مزرعه را بلعیدند.

 

من 

نقاشی ام !

برای گفتن شعر

خشونت لازم نیست

دست هایم را پاک کنید.

                          اشعار زیررا برای جشن خودکار دخترم که کلاس سوم ابتدایی است

                           نوشته ام  

                                                        خدا حافظی با مداد

 

 

تاکلاس سوم ای همراه من                        ای مداد تازه یا کوتاه من

باتوگشتم من نوشتن را بلد                       کاش مقامت را خدابالابرد

توهمیشه ارجمندی پیش من                     آشنایی مثل قوم وخویش من

سال اول خیلی فصل کاربود                       گرنبودی یار کارم زاربود

هی تراشیدم نوشتم باتوآب                       تاشدم من باسواد ای یارناب

پاک کن بود وتوبودی و تراش                        سالهای سال با من درتلاش

دوستانی نازبودیم بی کلک                         جهل را باهم رساندیم تادرک

هم نوشتم با تو املاء هم حساب                  هم نوشتم توی دفتر هم کتاب

زیراملاء و حساب آخرین                              خانوم خوبم نوشت صدآفرین

حال دیگرمیرسد خودکارمن                           می شود کم باتو دیگر کارمن

پس خدا حافظ مداد  نازمن                                          همره زحمت کش و همراز من

================================================================

                                          خودکار

خودکارخوش نویسم                                         پیش مداد رئیسم

نوشته ام پاک نمیشه                                       سیاه مثل خاک نمیشه

پاک نکن وفوت نکن                                          من توپ نیستم شوت نکن

خوش خط وخوانابنویس                                     محکم ومانا بنویس

فکرنکنی مدادم                                                 نمی روی زیادم

محکم وسفته دهنم                                           تراش کنی می شکنم

ازاین به بعد باتوام                                              چه درشادی چه درغم

بیا وترکم نکن                                                   می شکنم خم نکن

دکتربشی یا قاضی                                             هستم باتوتوبازی

باهم می ریم به بالا                                           خوب بنویس د یالا

                 بازهم شادی اومده          دخترای خوب وتک

                  همه باهم یک صدا          جشن خودکارمبارک       

 

 

 

 

 

                               

بارفتنت ببین

ماه تمام من

تلخ است  کام من !

تو مپندار 

بهارآمده است

درهیاهوی

کلاغان سیاه

همچنان پاییزاست.

درد من

ازهمین کوچـــــــــــــــه آغاز می شــــــــــــــــود

سنگ های افقی

سنگ های عمودی

وبادی که

شلیک میشود

روی شقیقه ام .